A mnie też dziwi, że ludzie są tacy niedouczeni. Na pewno nie jest to powod do dumy. Jesli ja wiem, gdzie leży Francja, to wydaje mi się, że Francuz powinien wiedzieć, gdzie leży Polska. Poza tym, co to za wielka wiedza? To jest podstawa podstaw. Basic. Mapę Europy, to chyba każdy Europejczyk widział na własne oczy i aż tak dużo państw nie ma znowu na niej do zapamiętania. Z mapówek w liceum miałam piątki. I… często mam problem, by dokładnie umiejscowić na mapie kraj pochodzenia osoby, z którą rozmawiam. W czym problem?” ma tu akurat rację. Tzw. wiedza ogólna w dzisiejszych czasach specjalizacji jest zbędna, chyba że ktoś chce zarabiać na życie grając w teleturniejach niższych lotów  Birma, Bangladesz, Erytrea, gdzie to jest? Umiem wskazać kontynent, ale czasem mylę się o tysiące kilometrów przy próbie dokładnej lokalizacji. I wiecie… nie zawstydza mnie to. Bo niby dlaczego miałoby zawstydzać? Nikt na świecie nie ma obowiązku znać dokładnie geografii czy historii Polski. Być ciekawym świata – tak. Zadawać rozmówcom pytania – tak. To dobrze, że nam, Polakom wydaje się, że Europejczycy powinni chociaż mniej więcej znać geografię Europy. Znaczy to, że nie tak źle z naszym wykształceniem. Że jeszcze czegoś nas w szkole uczą, skoro dla nas taka wiedza to niezbędna podstawa. Orientować się przynajmniej, w którym kościele dzwoni – tak. Ale nie dajemy się zwariować… Znów „słon a sprawa polska”. Kiedy mnie na wakacjach pytają skąd jestem i po usłyszeniu „Polska” zupełnie nie wiedzą, to …nic nie znaczy! Polska to są peryferia cywilizacji i trudno wymagać, aby ktoś odróżniał nasz kraj od Mołdawii czy innego Beninu. Raz tylko się uśmiałem, kiedy krajan pochwalił mnie, że wyglądam prawie po europejsku. Ale tylko prawie :) Trzeba przejść do porządku dziennego nad faktem, że ludzie generalnie są niewykształceni. Najwyższy poziom nasze szkoły miały za czasów tzw. komuny a i to nieliczne, głównie w miastach. Na wsiach raczej kończono szkołę z umiejętnością czytania, co dzisiaj już nie jest takie częste. Obecnie można spotkać młodych ludzi nie potrafiących wymienić nazw miesięcy ich miejsce w głowie zajął życiorys Pana Jawła.